Back to the US of A – Rapid City1

Het is even wennen, een synode bijwonen van de Reformed Church in the United States in Rapid City, SD. Alle afgevaardigden passen in de kerkzaal, waar het bloedheet is, vanwege een haperend koelsysteem. Veel van de vrouwen van dominees en ouderlingen zijn meegekomen en een heel stel kinderen. De sfeer is ontspannen en doet me eerder denken aan een soort familiereünie dan een synode. Mensen lopen af en aan, er wordt gebeld, kinderen beginnen te huilen. Het is eigenlijk een heel gezellige boel. Ondertussen is er wel een officiële voorzitter en iemand die de agenda in de gaten houdt. Vanmiddag zijn de buitenlandse zusterkerken aan de beurt om hun groeten en andere opbouwende opmerkingen te geven.

Ik zit achterin, met andere ladies. Achter mij zit een rijtje ijverig te breien en haken wat me eerst als heel ouderwets en rolbevestigend overkomt, maar dan vermaan ik mezelf me niet zo aan te stellen. Iedereen is vreselijk aardig, er wordt veel gelachen en de sfeer is prima.

Ik ben eerlijk gezegd nog nooit in Nederland op een synodevergadering geweest, maar ik weet wel zeker dat men daar niet als gezin vergadert. Velen komen hier van ver (meest vanuit het Westen, t/m Californië) en maken er gelijk een korte vakantie van. De tafelheer tijdens het avondeten die een soort humoristisch commentaar levert op aanwezige collegae, draagt hetzelfde rode polsbandje van het hotelzwembad als ik. Het geeft een hele informele sfeer. Zijn kinderen zitten naast me aan tafel, net als zijn vrouw.

Het is een reünie, predikantenconferentie en synode in één, en dat in minder dan 5 dagen! Misschien doen we er in Nederland in onze GKV kerken wel er-rug serieus over en lang!

En dan de maaltijden! Zoals ik al eerder schreef, iedere avond wordt er door een team vrouwen van de kerk in Rapid City een fantastische maaltijd gekookt. En bij iedere koffie- en theepauze liggen er weer versgebakken koekjes en brownies, zelfs glutenvrije, vers fruit, crackers met kaas, en nog veel meer. De lunches zijn bijna even uitgebreid als de avondmaaltijden. Onvoorstelbaar, zoveel tijd en liefde als men er in steekt.

Amerika heeft een sterke eetcultuur, vooral veel junkfood. Maar ik moet zeggen, hier wordt gezond en heerlijk eten bereidt. De hoeveelheden plastic die er echter doorheen gejaagd worden geven me een minder aangenaam gevoel. En de bakken van auto’s buiten op het parkeerterrein geven blijk van nog maar weinig bewustzijn van de noodzaak minder brandstof te gebruiken. Tijdens de avonduren, bij de borrel komen ook de verhalen over jagen los. Wat zit dat diep in het karakter van de Amerikanen uit deze omgeving. De vrijheid om met je jeep door de bossen en over de prairies te rijden, herten neer te schieten en met trots mee naar huis te nemen. Wij kunnen er afkeurend over doen, maar het is een essentieel onderdeel van de cultuur hier. Die sterke drang naar vrijheid is makkelijker te plaatsen in dit gigantische land, met onbebouwde vlaktes zover het oog reikt.

 

Back to the US of A 2012 – Rapid City South Dakota

     

Om in Rapid City, SD te komen moet je lang reizen. Tot Minnaepolis gaat het allemaal goed, ongeveer 8 uur vliegen. Maar dan moet je overstappen en dat kan tegenvallen. Onze vlucht sloot niet lekker aan, we moesten ruim 3 uur wachten. Nu heb je een deel van de tijd zeker nodig om door de douane te geraken. Die is, nog steeds, niet mals in dit verder zo gastvrije land. Eerst het land binnen zien te komen. Amerikaanse douaniers slagen er meestal in mij het gevoel te bezorgen een misdaad te hebben begaan waar ik zelf nog niet van op de hoogte ben. Met groot machtsvertoon worden de makke schapen die moe uit het vliegtuig gestapt zijn in rijen gedirigeerd en met een schreeuw ‘next!’ naar voren geroepen. Een lesje humblepie voor de trotse Nederlanders.

Dit keer, moet ik bekennen, kon er af en toe een grapje vanaf en dat is een unicum. In Boston, in het Oosten, zijn ze toch arroganter.

Na de douane komt de controle bij het overstappen. Ook altijd een heel gedoe. Maar het verkort de wachttijd. Nu hadden wij een middagvlucht, wat ons fijn leek omdat je dan bij aankomst (+8- 7) uur direct door naar bed kunt. Toch niet. Het tijdstip van aankomst was uiteindelijk 12 uur ’s nachts lokale tijd en dat was 7 uur ’s ochtends van de volgende dag voor ons. Een hele  nacht wakker blijven is niet ideaal.

In het holst van de nacht ons hotel gevonden, Best Western. Het staat in een woestijn van asfalt en Malls, buiten de stad. Ik heb al wat rondgelopen en veel te beleven is er in deze omgeving niet. Ik heb een ToysRus bezocht en ben er met overspannen gevoelens weer uitgelopen. Met een gevoelig hoofd van de jetlag is dat niet de juiste winkel om te starten. Het meest opvallende aan de winkels is de gigantische afmetingen en tegelijk het volkomen gebrek aan klanten. Als fabriekshallen zo groot, met af en toe een eenzame zoeker zoals ik.

Na veel zoeken heb ik een bushalte gevonden. Morgen ga ik het avontuur van het OV in Rapid City aan. Ik kan me niet voorstellen dat er hier andere levende wezens zijn die er gebruik van maken, maar wie weet wat voor verrassingen mij staan te wachten. Rapid City here I come!

We zijn overigens in deze stad vanwege een synode van de Reformed Church in US. Een kleine gereformeerde kerk met een geschiedenis (voor de liefhebber!) die terug gaat tot protestantse Duitse vluchtelingen in de 17e eeuw. Mijn echtgenoot heeft hen vanmiddag namens onze kerken in Nederland (GKV) toegesproken en de groeten gedaan. Vanavond hebben we er gegeten, met ruim 140 personen. De maaltijd was klaargemaakt door een aantal vrouwen op onnavolgbaar Amerikaanse wijze. Grote pannen met ‘baked beans’, zelfgebakken maisbrood, gebraden kippenpoten en voor toe zelfgebakken taarten met dikke lagen frosting. Heerlijk.

Trouwens Jay Lenno heeft geen hoge pet op van  de toeristische mogelijkheden in South Dakota

Jay Leno heeft trouwens geen hoge pet op van het toerisme in South Dakota! Mount Rushmore ligt vlakbij Rapid City.

Back to the US of A

Binnenkort vertrekken echtgenoot en ik naar de Verenigde Staten voor vijf weken. Allereerst staat op het program een bezoek aan drie synodes van drie verschillende kerken in de VS. Kleine kerken met elk hun geschiedenis.

De eerste die we zullen bezoeken is de Reformed Church in the US. De synode wordt gehouden in Rapid City, South Dakota. Kleine stad (70.000 inwoners) in het Middenwesten van de VS. Volop Indian country. Onlangs stond er zelfs een berichtje in de krant (ND) dat een of andere organisatie in de VS vindt dat de Black Hills, het gebied rondom Rapid City, terug moet worden gegeven aan de oorspronkelijke bewoners. Inclusief het beroemde Mount Rushmore met de uit de rotsen gebeeldhouwde koppen van vier voormalige presidenten. In elk toeristisch blaadje dat ik tot nu toe over de plek gelezen hebt wordt ook sterk geleund op de erfenis van de native Americans, zoals ze in politiek correct Engels heten.

We zullen het zien. Na Rapid City gaat de reis met een omweg via Yellowstone Park naar Chicago. Maar daar doen we dan een dag of zeven over. We willen in elk geval naar West Franfurt Illinois, waar de vader van echtgenoot werd geboren en opgroeide. Zelf niet meer gelovig stamde hij uit een Southern Baptist geslacht met een vader als parttime predikant! Door de week werkte hij als postbode en in de avonden en weekeindes als predikant. Volgens een ver familielid is er in de kerk waar hij preekte zelfs een glas-in-lood raam aan hem gewijd. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan! We gaan natuurlijk het raam bezichtigen.

In Chicago, waar de synode van de OPC wordt gehouden in de buurt, verblijven we een week in een appartement dat we via http://www.airbnb.com gevonden hebben. Dat zijn kamers, appartementen en soms complete huizen die door de eigenaar te huur worden aangeboden en waar je meestal zelf voor je maaltijden zorgt. Het is net wat informeler dan een Bed&Breakfast en meestal goedkoper. Het voordeel is dat je veel vrijheid hebt, wat betreft eten en drinken. Je kunt namelijk gebruik maken van de keuken. En met de desastreuze Amerikaanse eetgewoonten vinden we het wel fijn zelf wat controle over onze eetporties te hebben!

Daarna gaan we door naar New York waar we opnieuw in een B&B verblijven in Yonkers, ten noorden van de Bronx in New York City. De synode van de United Reformed Churches wordt gehouden in Nyack, een half uur daar vandaan. Een half uur naar NYC voor mij met de trein en een half uur voor echtgenoot met de auto naar Nyack.

Nu nog de moed verzamelen om alleen al die steden te bezoeken terwijl echtgenoot vergadert!