Staat van beleg
Ex-president Yun Suk Yeol
Tot vorig jaar volgde ik nauwelijks de politieke ontwikkelingen in Zuid-Korea. Een paar weken na ons bezoek in oktober 2024, liepen echter opeens de spanningen daar hoog op. We waren stomverbaasd. In een, in onze ervaring, vredig land werd plotseling de noodtoestand uitgeroepen door de president, Yun Suk Jeol. Het parlement werd buiten werking gesteld, het leger bevolen om elk verzet te breken. Dat klonk bloed serieus. Was er een inval van de noordelijke communistische buren aanstaande? Wat hadden wij gemist?
Het liep ogenschijnlijk met een sisser af. Parlementsleden (Democratische partij Korea, DPK), de oppositie, maar ook leden van de conservatieve partij (People Power Party) van regerend president Yun en anderen haastten zich midden in de nacht naar de vergaderzaal om een stokje te steken voor het besluit, dat recht hadden ze. De soldaten die hen tegen hadden moeten houden, lieten zich nogal gewillig aan de kant duwen. Die hadden hier ook geen zin in. Massale demonstraties volgden en tenslotte werd de president gearresteerd voor landverraad. Hij wacht nog op zijn rechtszaak.
Er speelde corruptiezaken van zijn vrouw en ook van hemzelf. Maar de voornaamste reden, zegt men hier, is dat hij (conservatief) niets kon zonder toestemming van de liberale oppositie die de meerderheid had in het parlement. Het was dus een soort noodsprong om de macht naar zich toe te trekken.
Verdeeldheid
Zijn afzetting door het parlement, bevestigd door de rechter, bracht een verdeeldheid in het land aan het licht, die er blijkbaar al was. De afgezette president Yun was als conservatief tegen elke verzachting van de relatie met Noord-Korea. Die verhouding met het Noorden is altijd een splijtzwam geweest in het land. De democratische partij is bekend o.a. als voorstander van de Sunshine policy in de jaren negentig en later, tussen Zuid- en Noord Korea. Toenadering om de spanningen te verminderen. China te vriend houden, als belangrijke economische partner.
Conservatieven, waaronder veel christenen zijn daar fel tegenstander van. In het Noord-Korea van Kim Jong-Un slijten tienduizenden christenen en dissidenten hun leven in werkkampen, onder vreselijke omstandigheden. Dat maakt christenen in het Zuiden zeer wantrouwig tegen elke vorm van samenwerking.
Verder zijn de ethische standpunten van de Democratische politici te ruim in de ogen van veel christenen. De huidige kandidaat van de Democratische partij, die volgens de peilingen gaat winnen, wil bijvoorbeeld abortus opnemen in de zorgverzekering. Het is bekend dat abortussen hier ook gebruikt worden vanwege gender voorkeur (M)
De conservatieve kandidaat was minister in de vorige regering en heeft zich als enige niet aangesloten bij het verzoek om de afgezette president te vervolgen. Veel jongere kiezers willen de macht van de president inperken, om te voorkomen dat het uitroepen van de noodtoestand niet meer zomaar kan gebeuren. Het verleden van onderdrukking en militaire coups roept nare herinneringen op. Men zal dit niet weer toestaan.
Verdeeldheid onder christenen
We begrijpen nu we hier zijn, dat er ook onder christenen verdeeldheid is. En wel zo dat het onderwerp vermeden wordt om ruzie te vermijden. Een groep predikanten van de Kosin kerken heeft zich publiek achter de afgezette president geschaard. En er is een groep kerkleden en predikanten die het uitroepen van de noodtoestand als volstrekt ontoelaatbaar zien. Genoeg stof voor onenigheid, helaas.
Rood zijn de conservatieven, blauw de democraten en oranje een conservatieve, populistische partij, die rond 10% van de stemmen kreeg.
Een van de grote problemen in het land zijn de snel dalende geboortecijfers. De bevolking vergrijst sterk (gemiddelde leeftijd is 85) en er worden veel te weinig kinderen geboren. Stellen werken beide, er wordt veel inzet (lange werkdagen) gevraagd. Men heeft allebei gestudeerd en wil carrière maken. Een, hooguit twee kinderen is genoeg.
‘Veel stellen spreken zelfs van tevoren af dat ze geen kinderen willen’, ‘ dat zetten ze in het huwelijkscontract!’ vertelt mevrouw Ok me, verontwaardigd.
Alles krimpt. Scholen op elk niveau. Personeel in veel beroepen. Ook in de kerken merkt men het. Op de Theologische Universiteit van de Kosin kerk bijvoorbeeld, zijn te weinig aanmeldingen. Theologen die na een dure promotiestudie uit het buitenland terugkomen, kunnen geen aanstelling meer krijgen aan het seminary of universiteit. Die eindigen dan soms in kleine kerkjes, met dertig leden of zo, inclusief eigen gezin. Dat kan natuurlijk een hele goede positie zijn om mensen met het evangelie te bereiken. Het kerkje waar wij op zondag heengaan is mini.
‘Maar de sfeer is warm en er is veel aandacht voor elkaar. Het voelt als familie!’ zegt Sage, een jonge moeder die zich met haar man onlangs had aangesloten bij deze kerk.
Samen lunchen in de kerk met koffie toe
Naschrift:
Woensdag 4 juni werd de uitslag van de verkiezingen bekend. De Democratische kandidaat Lee Jae-myung won de verkiezingen met een meerderheid van bijna 50%. Een ongekend hoge opkomst van 79% van de stemgerechtigde Koreanen. Een record.
In Nederland was er niet veel aandacht, aangezien bij ons net Wilders de stekker uit het kabinet had getrokken. We krijgen onze eigen verkiezingen. Ik hoop en bid dat we weer een centrum regering krijgen, met wijze mensen die alle aandacht voor de echte problemen zullen hebben als het klimaat, stikstof, huizenbouw. Als loyale ChristenUnie kiezer hoop ik ook op een betere bescherming van het leven, aan het begin en aan het eind. Tenslotte dat men zal durven opstaan tegen de vreselijke oorlog die Netanyahu momenteel voert in Gaza. Dat moet stoppen!
