En opnieuw zit ik met de gebakken peren. Een half glas rode wijn rond vijf uur gistermiddag. En om 22.30 uur begint het gedonder: Rusteloze Benen. En niet even. Nee, om 12.30 uur ben ik het bed maar weer uitgestapt. Rusteloze armen. Het wordt steeds gekker. Ondanks medicijnen, die meestal goed werken, is het met rode wijn echt een drama. Ik drink al weken geen alcohol meer maar gisteren wilde ik een glas proeven van een geschonken fles en het resultaat is: slapeloze onrust.
Het is duidelijk, het rode druivenvocht is voortaan taboe. Jammer, want ik vind een glas af en toe zo lekker. En feestelijk. Maar een nacht wakker (ik was op tot 03.30 uur) is een te hoge prijs. Het fenomeen RLS (Restless Leg Syndrome) blijft een gemene slaapverstoorder.
Al van jongsafaan heb ik er last van, rare kriebelachtige gevoelens in mijn benen waardoor ik ze niet stil kan houden. Lange ritten in de auto konden ontaarden in een kwelling. Indertijd was er weinig over bekend, veel artsen hadden er nooit van gehoord en keken je glazig aan. Tijdens zwangerschappen was het extreem. Een boek lezen was er niet bij. Zo gauw ik zat begon het. Ik heb nog nooit zoveel gebreid en gehaakt als tijdens zwangerschappen. Meestal trok dat extreme na de bevalling weer weg. Sinds ik ouder word is het weer geintensiveerd, mede door het gebruik van anti-depressiva.
Inmiddels is er gelukkig veel meer onderzoek naar RLS gedaan. Het wordt nu gezien als een neurologische afwijking en het valt onder de categorie slaapstoornissen. Veel meer mensen dan aanvankelijk bekend was lijden er aan en onder. Op sommige forums lees je hele tragische verhalen van mensen die er 24 uur per dag last van hebben en al ettelijke medicijnen hebben geprobeerd. Vaak komen ze uit op een combi van verschillende soorten. Het meest voorgeschreven middel is een medicijn dat gebruikt word bij Parkinson, pramipexol. Dat is mij ook voorgeschreven en dat heeft een goed resultaat. Mits ik geen rode wijn drink dus.
RLS is vaak een familiale aandoening. Allebei mijn ouders hadden er last van. Mijn vader het meest. Die probeerde de meest uiteenlopende dingen om er mee om te gaan. Hij heeft zelfs een tijd met schoenen aan geslapen. Dat scheen te helpen. Zielig dat er in zijn tijd geen aandacht voor was. Niemand nam je serieus. Nu is er aandacht, maar een oorzaak is nog niet gevonden. Iets met dopamine….en hormonen…
Het is een korte nacht geworden. Vanaf nu dus rode wijnonthouder. Wens me een goede nacht voor de toekomst.
Ontdek meer van PARELPAD
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ai, Margreet! Een fors besluit. En moeilijk. Je wilt je nachtrust niet meer opofferen. Hopelijk went het om dat lekkere glaasje te laten staan. Sterkte en sleep well!
LikeGeliked door 1 persoon
Zit het in de rode druif, zodat je ook geen witte wijn kunt drinken, Margreet? Of bier op een warme dag? Een zwager van mij heeft het ook al jaren, bij hem helpen die Parkinson-medicijnen niet, helaas.
LikeLike
Ik drink nu alcoholvrij bier en af en toe een wit wijntje. Ik begrijp van het forum op rls.nl dat er veel mensen zijn die een combinatie gebruiken van diverse soorten. Is hij bij een neuroloog onder behandeling? Huisartsen weten vaak onvoldoende over de laatste ontwikkelingen. Ik kreeg de medicijnen die ik nu gebruik ‘toevallig’ van de neuroloog toen ik in het ziekenhuis lag voor die bacterie in mijn rug.
LikeLike
Jammer Mergreet dat je die keus moet maken. Paulus heeft hier kennelijk niet van geweten? Hopelijk is wit geen probleem om met mate van te geniete samen met Kim?
LikeLike
Een glas witte wijn af en toe lijkt te gaan!😊
LikeLike
Gelukkig dat een witje zo nu en dan gaat. Jammer van jullie gezellige glaasje wijn. Maar je weet dit in ieder geval. Ik vraag me af hoeveel mensen vroeger (en nu) genoten van een dagelijks glaasje wijn, en geen idee hadden waarom ze toch nooit konden slapen met die rare benen…
LikeLike