Kabouter Spinneweb en Thomas de trein

Kleinzoon Kris van twee houdt van zingen. Hij maakt zijn eigen liedjes en zingt ze hard. Heel hard. Zijn stem heeft het bereik van een operazanger. De kopjes rinkelen in de kastjes en Kris heeft het grootste plezier. Een van zijn liedjes is het uitschallen van "Thomas de trein, Thomas de trein, lalalla, Thomas de trein..". Vandaag zongen we samen "Op een grote paddestoel, rood met witte stippen". Ook een topper. Maar kabouter Spillebeen ging er niet in. ‘Nee-hee oma…niet kabouter Shpiinnebeen!!" Het werd kabouter Shpinneweb, uitgesproken met zijn kenmerkende slis-S.

Niek van vijf is niet zo’n zanger. Hij houdt van tekenen en schilderen en op de grond op z’n zij liggend, in een fantasiewereld met autos en treintjes spelen. Maar denk niet dat Niek een stil jongetje is. Ook zijn stemgeluid lijkt op dat van een trombone. Vooral als hij film kijkt, zoals vanmiddag Thomas de Trein, en mij alvast wil vertellen wat er allemaal voor zeer spannende dingen te gebeuren staan. Aangezien Niek de film al tientallen keren heeft gezien hoeft hij niet, zoals ik,  te volgen wat er op dat  moment gebeurt in het verhaal. Vanmiddag ging ik ook even hard praten. Dat werd niet op prijs gesteld, het deed zeer aan z’n oren, klaagde Niek. Doof is hij gelukkig dus niet.

Het was weer genieten met de jongens.

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier. Toon alle berichten van Margreet