Lees regelmatig Henri Nouwen op dit moment. ‘De verloren zoon’. En nu ‘Bevrijd je verdriet’. Het treft me dat hij verlies, angst, pijn, altijd weet te plaatsen in een context van dat wat bij mensen hoort, maar waar mensen mogen leren dat juist daar het begin van echt leven ligt. Wie die emoties wegdrukt en ontkent zal nooit echt leren wat liefde, vreugde en bevrijding is. Het Kruis van Jezus staat symbool voor genade, maar ook voor verlies van leven en vernedering. Pas daarna stond Jezus op uit de dood. De enige weg naar de opstanding was die van het lijden.
Dat zet menselijke pijn en verdriet in een heel ander kader. De bevrijding is er immers al? Jezus heeft die verdient voor ons. Veel verdriet en verlies ontstaat uit het niet kunnen loslaten van teleurstellingen, tegenslagen, gekoesterde verwachtingen, geliefden enz. Verdriet is normaal maar vreet zich in wanneer je er aan blijft hangen. Toekomstidealen of verwachtingen zijn heel moeilijk los te laten wanneer ze anders lopen dan gehoopt. Om die dan te durven neerleggen bij God, en verder van Hem te ontvangen hoe je leven loopt, dat is een grote uitdaging in geloofsvertrouwen.
Nouwen zegt overigens niet dat dit inhoudt dat we passief afwachten. Eerder actief verwachten en alert zijn op sporen van Gods werk in ons leven. Vaak gebeurt dat op heel menselijke wijze. Gesprekken, bemoedigingen uit onverwachte hoek, gebeurtenissen die een richting wijzen enzovoort. Vaak is het een kwestie van oefening, zegt Nouwen, om die gewone dingen als zodanig te gaan herkennen.
Ontdek meer van PARELPAD
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Yoohoo,heerlijke dag.
Margreet is back!
LikeLike
Dat wist ik nog niet… Bedankt voor de tip! Ik laat Lam altijd het filter schoonmaken, hij zal je ook dankbaar zijn!
LikeLike
Kga ook maar weer eens Nuyen lezen.
Bedankt voor de aanrader.
LikeLike