KosinDis, Nederlands onderwijs waar ook ter wereld

Het is er doodstil. Acht kinderen zijn geconcentreerd bezig in een lelijk lokaal op de vierde verdieping van een gebouw, uit beton opgetrokken. Het lokaal is door de leerkracht met moeite enigszins gezellig en bewoonbaar gemaakt. De kinderen zitten ijverig te werken. De tafels staan tegen elkaar aan en iedereen is bezig met eigen werk. Aan de kant staat een grote oliekachel die in de winter het ijskoude lokaal met een betonnen vloer en enkele ramen in rammelende sponningen van aluminium redelijk warm houdt
Maar de kinderen en de docent zijn er dan ook op gekleed. Lang ondergoed en dikke truien houden hen warm. In de zomer is de universiteit waarin het lokaal zich bevindt gesloten dus hebben ook de kinderen drie maanden vrij. De ergste hitte, warm en vochtig, beleven ze thuis.

KosinDIS is de naam van de school waar deze acht leerlingetjes opzitten. Kosin is de naam van de universiteit waaraan hun vaders doceren en DIS staat voor Dutch International School. Volledig aangepast onderwijs in Zuid-Korea, voor aanvankelijk twee en uiteindelijk acht kinderen. Dankzij de inzet van, door de tijd, drie onderwijzeressen en onderwijzer die zich, met als betaling niet meer dan een schamel zakgeld, inzetten om de school zo leuk en goed mogelijk te maken. Dat het niveau prima is bewijst zich ieder jaar wanneer er een familie op verlof gaat en een aantal van de kinderen in Nederland een paar weken op een Nederlandse school meedraaien. Geen achterstanden. Integendeel. Wél, bij de kinderen, verbazing over het lawaai in de klas. Dat zijn ze absoluut niet gewend. Op de foto staat de voltallige klas. Achter hen staat de vader van de Gootjes kinderen die net op weg was naar de graduation van zijn theologie studenten.

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier. Toon alle berichten van Margreet