Gisteravond laat Uur van de Wolf gekeken, documentaire over Leonard Cohen. Ik was vergeten hoe zijn muziek me altijd raakte vroeger. Vreemd hoe de emotie die zijn liederen opriepen weer onveranderd terugkomt, terwijl ik al jaren niets meer gehoord heb van hem. Behalve dan zijn Hallelujah, vertolkt door jeff Buckley, wat ik ook een keer op m’n weblog plaatste.Mooi.
Ontdek meer van PARELPAD
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Vind-ik-leuk Aan het laden...
Gerelateerd
Auteur: Margreet
Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier.
Toon alle berichten van Margreet
Sorry hoor, maar ik moet toch wel heel erg lachen om dit verhaal. Niet omdat ik Kris dit gun, maar omdat je het zo komisch opschrijft!
LikeLike