Jarig

Ik ben weer bijna jarig. Ieder jaar denk ik, ik ben toch net jarig geweest? Voor mijn gevoel hebben we ons net door alle resten taart en chocola heengewerkt en beginnen we gewoon weer opnieuw. Niet dat ik jarig zijn niet leuk vind hoor. Vooral omdat het de eerste dag van de lente is geeft dat mijn verjaardag een extra feestelijk tintje. De forsythsia bloeit meestal uitbundig zonnig geel, de ribesstruik heeft z’n, ietwat vies ruikende, maar mooie roze bloemtrosjes, en overal steken narcissen, hyacinten en tulpen hun neuzen boven de grond. Wat zeg ik, de narcissen staan in mijn tuin al hevig te bloeien!

Zo lijken we alweer goeddeels de donkere grijze tunnel die winter heet in Nederland, achter ons te hebben liggen. Gelukkig. SAD (seasonal affection disorder)-slachtoffers kunnen weer adem halen. Ik heb er zelf niet zoveel last van maar de dagen dat ik in het donker naar mijn werk fiets en in het donker weer thuis kom vind ik ook niet de meest makkelijke dagen.

Leve het licht, leve de zon, leve de lente!

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier. Toon alle berichten van Margreet