Valentijn en high tea

Zaterdag was Valentijndag. Daar doen we niets aan maar Kim koopt af en toe rozen, als hij er aan denkt. Gister kreeg ik dus een mooie bos met een lieve kaart. Toch leuk na bijna 35 jaar. Maar belangrijker was gisteren de High Tea voor dochter Saskia’s verjaardag. ’s Ochtends had ik al mijn bijdrage gemaakt, filodeegrolletjes met ham en kaas. Ik heb nu 2x iets met filodeeg gemaakt maar ben er niet enthousiast over. Het deeg wordt hard en taai, vind ik. Bladerdeeg werkt beter. Maar goed, uiteindelijk stonden ze te pronken op de tafel, lekker of niet.

We waren met 9 volwassenen en 4 kinderen in de leeftijd van 4 – 0 jaar. Kleinzoon Niek was er al vroeg en verheugde zich op de komst van Sara, het 4 jarige dochtertje van Saskia’s vriendin Rianne. Af en toe klom hij opeen krukje voor het raam om te zien of ze er nu eindelijk eens aan kwam. Omdat het zonnig weer was waren de wegen naar Den Haag erg druk met verkeer richting de zee, dus het duurde allemaal langer dan gepland voordat het gezin Fris in Scheveningen arriveerde. Niek verdween onmiddelijk in de keuken, te verlegen om zelfs maar Sara aan te durven kijken. Met nieuwe viltstiften en tekenpapier kregen we ze zover in elk geval naast elkaar te zitten. De rest zou vanzelf wel komen. Nou dat kwam dus ook zonder enig probleem. Aan het einde van het feestje renden ze al gillend met ballonnen achter elkaar aan, dwars door alle bezoekers heen. Oma deed af en toe een vergeefse poging hen naar minder drukke plekken te verwijzen, de gang of zo. ‘Waarom dan’, vroeg Niek met grote ogen van onbegrip. Tja,omdat jullie zo’n lawaai maken. ‘Oh…waarom dan?’ Niek is in de waarom-fase.

Het was een alom geslaagde Tea. Sas kan er weer een jaar tegen.

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier. Toon alle berichten van Margreet