pasen en toch..

"De Heer is waarlijk opgestaan, Hij leeft". Die tekst projecteerde de beamer op de muur zondagochtend in onze kerk. De preek benadrukte hoe het lege graf de essentie is van Pasen. Niet allerlei mooi gevormde gedachtes over Jezus Die "in onze herinneringen en daden ‘tot leven’ komt", maar de echte levende Jezus van Nazareth, die je kon zien en aanraken. Dood als ieder ander mens dat in een graf gelegd wordt, en toch opgestaan, met lichaam en ziel. Als de allereerste mens. Hij was de primeur. Dat leven geeft Hij door aan wie z’n leven met Hem verbindt. Pasen. Licht. Opstandinghenk_pietersmaHoop. Leven

Vreemd dat zo’n geweldige werkelijkheid en mijn gevoel zo ver uit elkaar kunnen liggen. Maria was zo opgeslokt door haar verdriet en gemis dat ze Jezus niet herkende in de tuin. Begrijpelijk. Ze herkende Hem uiteindelijk aan Zijn stem en hoe Hij haar naam uitsprak.
Maar ik weet zoveel meer dan Maria. Waarom ben ik dan niet blijer en vol vuur? Zou de werkelijkheid van Pasen niet mijn stemming in een klap moeten kunnen verbeteren?                                    

Niet dus. Tot m’n teleurstelling moet ik zeggen.
Maar misschien kan ik wel zeggen dat de werkelijkheid van Pasen voorkomt dat ik wegzak in een gevoel van somberheid dat alles overheerst. Ik spits steeds m’n oren of ik Jezus ook mijn naam hoor zeggen…                             opstanding Henk Pietersma      
En als ik het verhaal over Maria herlees, raakt het me: zo persoonlijk betrokken is Hij bij Zijn vrienden. Hele intieme ontmoetingen, een op een. Ik ben er weer, niet bang zijn, ik ben het echt.

Al schrijvend gaat Pasen dan toch weer spreken.

                                                                                                               

Ontdek meer van PARELPAD

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Onbekend's avatar

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier.

3 gedachten over “pasen en toch..”

  2. Kweet nog goed dat wij samen gingen winkelen in Amsterdam Margreet, een van de laatste dagen voor ik voorgoed naar Amerika vertrok.16 jaar geleden nu….
    Ook VEEL koffiedrinken met een ontzettend lekker gebakje erbij van een bakker die jij kende.
    Ja, en ook hier staan de narcissen opspringen.mooi ,met een heleboel wilde viooltjes er tussen.
    en wij hebben het WEL verdiend na een paar Siberisch koude weken,die maakten dat je “global warming” opeens niet meer zo heel erg vond…….

    Like

    Beantwoorden

Ik stel jullie reacties enorm op prijs!