met weinig kom je ook best ver

Onze vrienden hebben een baby! Ruth heet ze. Haar moeder, die uit India komt, zegt: Rutte, dus we moesten even puzzelen voor de telefoon welke exotische naam dit was. Een Bijbelse bleek het dus.

Ruth zat er ontzettend aan te komen! Vrijdag was ik er nog even en Babita moest vechten met de zwaartekracht om niet om te vallen: zij heel klein en die buik enorm!
Ik had al weken wel zo mijn zorgen….Waar is nu het babykamertje, waar de commode, waar het bedje enz. enz. Onze wieg gebracht met toebehoren, maar die stond, met losse onderdelen, rustig de geboorte af te wachten. "Moet de wieg niet even in elkaar?", vroeg ik dan bescheiden. "Welnee", zei m’n vriendin, "dat is toch in een paar minuten gebeurd straks, kom, jij gaat lekker koffie maken." Hmmm, dacht ik dan, ik wilde dat ik wat eigengereider was. "Wat doe je straks met Quinten?" (het oudere jongentje van vier.) Dat wist ze niet, misschien mee naar het ziekenhuis? Hmmm, dacht ik, weinig origineel, opnieuw. "Is er niet een vriendin in de buurt?" (ik woonde te ver weg om echt in te springen) Nou, het had geen prioriteit, wie dan leeft die dan zorgt.

En voilà, precies onder schooltijd kondigde Ruth zich aan. Om twaalf uur geboren in het ziekenhuis en om 14.30 zat B. weer thuis, zo voorspoedig was alles gegaan! En om 15.00 uur kwam Quinten thuis uit school.

Ik onderbrak m’n cursus om gelijk Ruth te gaan bewonderen en vroeg me onderweg zorgelijk af welke onoverzichtelijke chaos ik zou aantreffen.
Niets geen chaos. Babita op de bank, kindje op een dekentje, wiegje was in elkaar gezet en beschuit met muisjes (verzorgd door pappa) op de koop toe. En de kraamverzorgster (van Turkse afkomst denk ik) was rustig bezig de eerste taken uit te voeren. Geen paniek, er worden al eeuwen kinderen geboren zonder kraampakketten en kamers en meubilair en, en, en….

Hier toont m.i. zich de kracht van oude culturen. Alles komt goed…. op z’n tijd,…. zeer goed. No hurry, no worry.

Leve het nieuwe leven van Ruth Changoer. Morgen volgt een foto.

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier. Toon alle berichten van Margreet