kerstpakket

Beste lezers als jullie dit jaar een kerstpakket gekregen hebben, bedenk dan dat er altijd ‘iemand=een mens’ achter de hele organisatie zit, hoe machinaal je pakket ook in elkaar geramd lijkt…Ik stel nu al een aantal jaren de ‘kerstattentie’ (zoals mijn baas het zo mooi noemt) samen voor de schaduwfractieleden. We hebben 1 raadslid en om hem bij te staan zijn er een aantal mensen die meedenken en -lezen. Dat moet beloond, dus trekt Margreet er ieder jaar op uit om een leuk pretpakket voor te bereiden. Uiteraard te presenteren tijdens een even prettige kerstborrel.

Welaan, het moet gezegd, ik ben geen fan van cadeaus kopen en al helemaal niet in grote hoeveelheden. Ik ben meer van de cadeaubonnen, lekker makkelijk, geen gesjouw en iedereen kiest iets van eigen smaak. Mijn baas echter, helaas, houdt van verrassingen en presentjes, dus mijn opdracht is helder: maak er weer iets leuks van Margreet…!Zuchtend trek ik dan maar weer de stoute schoenen aan.

De wereldwinkel is een nuttige plek om van alles te selecteren. Goed doel, leuke spullen, lekkere spullen, voila, een verlichting van mijn taak. Maar ja, logistiek blijft het een probleem. Uiteindelijk 13 gevulde mandjes van de werledwinkel in mijn buurt naar de derde verdieping loodsen van het immens grote Haagse stadhuis…Daar heb ik een man voor nodig. Pakketten inladen, naar de stad onder het stadhuis parkeren, met de lift naar de derde, van de lift naar de zaal, alles even ver van elkaar! Ik zweet hevige peentjes tegen de tijd dat ik alles boven heb.

Dat deel afgerond moesten nu de kerstborrelingredienten ingekocht. Met de rugzak naar Appie Heijn, handig gisitueerd tegenover het stadhuis. Voor 13 mensen. Maar, misschien komt niet iedereen, drinken ze alcohol of niet, willen ze zoet of hartig (het is om 18.00 uur en de meesten komen rechtstreeks uit werk)decisions, decisions. Eigenlijk wil ik dit helemaal niet…Ik sta in een lange rij bij de kassa. Kopen alle ambtenaren hier hun wekelijkse boodschappen of zo??? Na AH nog door naar Bertolli om broodjes te bestellen. Weer tientallen keuzes: Ik haat keuzes en wil zeggen, doe maar wat. Maar dat is geen optie.

Terug op het stadhuis moeten m’n collega en ik de gereserveerde zaal ‘gezellig’ maken. Tja, we doen ons best met wat kerstlopers en kaarsjes, maar blijven toch het gevoel houden dat we op het station van de metro een feestje proberen te bouwen. We hebben de TL verlichting gedimd…Niets is naargeestiger dan gedimde neonverlichting. Daar kan ik droevige gedichten over schrijven.

Ach, het was natuurlijk best gezellig, vooral toen er van de 13 maar 8 waren. Eten en drinken in overvloed! De kerstattentie werd zeer op prijs gesteld.

Heb dus waardering voor de kerstattentie en de borrels, vooral wanneer die georganiseerd wordt door een ouderwetse kantoorjuffrouw ipv de catering of de facilitaire dienst, maar zelfs dan….


Ontdek meer van PARELPAD

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Onbekend's avatar

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier.

6 gedachten over “kerstpakket”

  1. Tja, toch is het gek als je je eigen moeder moet gaan voeren. Bij mij vader heb ik dat ook wel gedaan maar het blijft toch erg onnatuurlijk om als kind een van je ouders te moeten voeren, sterkte

    Like

Geef een reactie op Marcel Reactie annuleren