Voor mijn moeder is de cirkel weer rond. Na 41 jaar is ze terug op haar geboortegrond. In Huize Frankeland in de St. Liduinastraat. Dinsdag ben ik met echtgenoot Kim al wat spullen wezen brengen, zodat de kamer niet helemaal kaal zou zijn vandaag. Vanmorgen bleef moeders maar zeggen: ‘kijk nou, dat is precies hetzelfde als wat ik heb!’ Als ik dan zei dat het haar eigen spullen waren keek ze me verbaasd aan: ‘wat doen die dan hier?’ Het huis vond ze prachtig, het uitzicht op de tuin vanuit haar kamer ook. Als uitje was het zeer geslaagd, maar op een bepaald moment was het genoeg: ‘gaan we nu naar huis?’ Ik: ‘U woont hier nu, dit is uw kamer en u gaat hier ook slapen.’ Dat was een moeilijke boodschap. Haar gezicht betrok en er kwam een bange uitdrukking in haar ogen. Op de huiskamer heeft ze vervolgens lekker gegeten, maar toen Jacques en ik na het eten nog even gingen kijken zei ze onmiddelijk: ‘ik dacht dat jullie me vergeten waren.’ Ik vond het heel moeilijk om toen weg te gaan en haar achter te laten.
Maar, het huis is uitstekend! Werkelijk top. Schoon, fris, sfeervol, en het maakt een heel professionele indruk. Alles is in huis: dokter, tandarts, pedicure, fysio, ergo, een zwembad, een restaurant, een winkel, het kan niet op. Er zijn verschillende clubs: klassieke muziek club, groenclub, breiclub, leesclub. Alles op het niveau van de deelnemers met als voornaamste doel: interesses te prikkelen en vertrouwde hobbies vast te houden.
Wie er zelf wil wonen: schrijf je vast in, want de wachtlijst is lang!
Ontdek meer van PARELPAD
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ik hoop dat je moeder er een hele leuke tijd krijgt en dat jij veel plezier krijgt in de bezoekjes! Alles goeds gewenst.
LikeLike