sneeuw

Al weken vind ik dat ik de tuin moet gaan opruimen. Meterslange, verdorde stengels van de Oost-Indische kers liggen overal verspreid. Ik zie verdroogde takken en verrotte geraniums. Plantenbakken met niets dan wat stekels waarvan ik de oorsprong niet meer weet, staan schots en scheef door de tuin. De kruidenbak bij de keukendeur is overwoekerd door klimop. Wat kan ik verder nog voor rommeligs noemen?

En nu valt er zachtjes sneeuw uit de hemel. Kleine vlokken, maar al uren lang. Het waait en soms zie ik door het raam een bol stuivende sneeuwwind die me alleen al bij het zien koud maakt.

Ik keek net en zag m’n tuin. Ieder voorwerp, elk plantje, verrot of verdord, elke armoedig stekelachtige stengel: ze zijn objecten van schoonheid geworden.

Ik kijk in mijn eigen Beeldentuin.

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier. Toon alle berichten van Margreet