bizar

Ik weet niet hoe vaak ik gisteren dat woord gezegd en gedacht heb.
Een aangetrouwd familielid was al tijden erg aan het tobben met zijn gezondheid. Naast hart en vaatproblemen bleek hij ook kanker te hebben. In een vergevorderd stadium. Deze man zag op tegen het lijden en de aftakeling.

Het was niet in strijd met zijn levensbeschouwing om een euthanasie-procedure te starten, voor het geval dat. Toen gisteren bleek dat de kanker zelfs verder uitgezaaid was dan gedacht, wilde hij nog maar een ding, die zelfde dag sterven. Tegen de diepste wens van zijn familie in, die hem nog zo graag wilde houden. Zijn besluit stond vast, die dag wilde hij dood. Om 17.00 is er een einde aan zijn leven gemaakt. ’s Middags hebben we hem nog kunnen bezoeken en hebben we samen gebeden. Volkomen onvoorbereid zat ik opeens aan iemands sterfbed, iemand die ik heb mogen leren kennen als een warme persoon. Iemand die ik graag nog beter had leren kennen.

Het mocht niet zo zijn. De angst voor de aftakeling en z’n verlangen niet meer te hoeven lijden was groter dan de band met z’n geliefden diep was. Zijn einde was rustig, volgens z’n schoondochter uitte hij veel dankbaarheid, iets wat tijdens z’n leven moeilijk was geweest.

Ik verwijt het de medische stand en uiteindelijk de politiek dat zij dit soort voortijdig sterven mogelijk maken! De mogelijkheid schept de behoefte. De patient is autonoom, zijn wil is wet en sterft vrijwillig, tegen de wens van de familie in. Uit angst voor wat wellicht de meest doorleefde periode in zijn leven had kunnen worden. Gekoesterd door vrouw, kinderen en vrienden.

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier. Toon alle berichten van Margreet