Tag: CDA

Mauro en het gedraai van het CDA

Mauro- foto Trouw

Je bent 9 jaar en je wordt door je moeder alleen op een vliegtuig gezet. 9 jaar! Wanhoop van de moeder? Koele berekening? Wie zal het zeggen. Maar op Schiphol landt een vliegtuig met daarin een jongetje, dat met verbijstering de Nederlandse samenleving moet zijn binnengestapt. Waar ben ik terecht gekomen?

Volgens Joël Voordewind zijn er ongeveer 10 vergelijkbare gevallen. Wat ook de motieven van ouders zijn om dit te doen, er zelf beter van hopen te worden, of puur uit moed der wanhoop, de kinderen zijn hier onschuldige slachtoffers. Je moet je toch niet voorstellen dat een Nederlands kind uit groep 4  of 5 helemaal in zijn uppie op het vliegtuig richting Angola gezet wordt? Dat is de leeftijd dat ze nog met een beer slapen.

Eenmaal hier is Mauro niet met kerende post terug gestuurd. Ik neem aan dat hij direct is opgevangen bij een pleeggezin, uitgezocht door de kinderbescherming of het COA, weet ik veel. Gelukkig liefdevol opgevangen en verzorgd. Heeft hij contact met zijn moeder?  Zit er in Angola een hijgende familie te wachten tot hij eindelijk een verblijfsvergunning krijgt zodat ze allemaal direct hierheen kunnen komen in het kader van gezinshereniging? Inclusief alle achternichtjes en -neefjes en de naaste buren? Volgens mij is die optie allang dichtgetimmerd door strenge regels en hoge inkomenseisen en wat dies meer zij.

Het gaat dus om een puber van 18. De meest vormende periode van zijn leven woont hij in Nederland. Hij spreekt Nederlands, denkt Nederlands, en heeft 9 jaar lang zijn best moeten doen hier te wennen en te accepteren dat hij in een Nederlands, Brabants pleeggezin woont. En nu moet hij terug. Er is ‘geen enkele mogelijkheid’ volgens minister Leers om een uitzondering te maken voor deze, ‘hele leuke’ jongen.

Kom op, zeg. Waar hebben we het over? Er zijn misschien 15 vergelijkbare gevallen van asielzoekers die als kind hier gedumpt zijn, volgens een artikel van Joël Voordewind en Arie Slob (ChristenUnie) in het Nederlands Dagblad. Is Nederland niet in staat een plekje toe te wijzen aan zo’n groepje mensen die van klein kind af aan in de hoek zitten waar de klappen vallen? Armoede, oorlog, ziekte in hun thuisland, zonder vader en moeder en andere familieleden naar een wildvreemd land en daar maar zien wat er over je heen komt. Je best doen te integreren, de taal te leren, voorbeeldig staatsburger te worden en dan als beloning op je 18e enkele reis thuisland. Doeg. Bedankt voor de moeite, maar begin daar gewoon weer opnieuw.

Kunnen we alsjeblieft wat grootmoediger zijn, CDA? Wees nu eens moedig en sta op voor wat je zelf predikt: betrokkenheid, barmhartigheid en rechtvaardigheid!

Ik word echt zo moe van altijd het gedraai en gekonkel van het CDA om maar een machtspositie te blijven bekleden.

Voordewind en Spekman (PvdA) hebben een wetsvoorstel ingediend die het mogelijk moet maken kinderen die geworteld zijn in de Nederlandse samenleving en hier langer dan 8 jaar zijn, een verblijfsvergunning te geven. Hopelijk zal het CDA met de vandaag aangenomen resolutie ‘een meer humane behandeling van asielzoekers te willen’ zich achter dit wetsvoorstel scharen.

Halen ze misschien toch nog een paar stemmen straks.

reces en 1 meter post

Na twee weken reces kwam ik van de week al met een donker vermoeden op m’n werk…En ja hoor, ijverige ambtenaren hadden er voor gezorgd dat er, niet overdreven, drie/kwart meter post op m’n bureau lag! Waar ik het meest tegen op zag was het afronden van de jaarlijkse verantwoording van het fractie-budget. (Als gemeenteraadsfractie krijg je van de gemeente een bepaald bedrag waarvan je alle activiteiten betaalt, representatie, salarissen, kantoorartikelen enzovoort.) Altijd een klus, omdat het zo nauwkeurig moet worden bijgehouden. Logisch uiteraard, het gaat om geld van de gemeenschap waar ik zelf ook toebehoor. En fraude is van alle tijden.

Maar aangezien ik zelf niet zo nauwkeurig ben in het bijhouden loop ik tegen deze tijd van het jaar altijd aan tegen heel veel extra werk. Dit jaar heb ik ons administratiekantoor gevraagd de boel kloppend te maken. Dat scheelde mij 2 slapeloze nachten!! Ik heb een ware cijferfobie. Ook als ik rustig de tijd neem, op een gegeven moment ga ik zweten en weet ik niet meer dat 3×3=9. Er gebeurt iets raars in m’n hoofd, waardoor alle cellen in m’n hersenen veranderen in stopverf of zo…Een heel dom gevoel… En ik heb nog wel eind-examen boekhouden gedaan op de HAVO (33 j geleden ).

Volgend jaar zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. Altijd spannend voor kleine partijen als de onze. We vormen in Den Haag een noodzakelijke coalitie met de SGP fractie omdat we op onszelf geen zetel zouden halen. Helaas dat zovelen toch vaak op het laatst voor het CDA kiezen, met het idee dat grote partijen meer bereiken.. In mijn ervaring is het CDA steeds weer bereid tot compromissen, niet zo zeer om het meest mogelijke er uit te slepen, maar vaak toch uit een stuk machtsdenken. Liever aan de leiding dan principieel kiezen.

Hier in Den Haag is er redelijk vaak samen te werken met CDA, maar omdat ze ook deel uit maken van het gemeentebestuur trekt men zich toch op het laatste moment weer terug uit ingenomen posities (onder druk van wethouders?).
Ik denk dat de kracht van de kleinere partijen als ChristenUnie en SGP is, dat men in het politieke bedrijf weet waar men aan toe is met ze en dus vaak om steun komt vragen bij onderwerpen die op sociaal/maatschappelijk terrein liggen of het milieu. Een actueel voorbeeld hier is de zondagsrust. Er zijn linkse partijen die vinden dat ondernemers niet gedwongen moeten worden tot altijd maar werken en winkels open.  Uit verschillend oogpunt kun je dan een motie indienen om verruiming van de winkeltijden te voorkomen.
Ik vond dat sterk in het verhaal van Eimert van Middelkoop laatst op de laatste KeeptheFaith avond 7 mei in Dudok: macht is veilig in de handen van christenen. Zij zullen altijd op democratische wijze willen werken aan meerderheidsstandpunten. En als iets besloten wordt in meerderheid waarmee men het niet eens is, zal men zich er bij neer leggen, wat niet betekent dat men van mening verandert! Bij een volgende gelegenheid ga je weer proberen een meerderheid voor jouw standpunt te zoeken.

Heel inspirerend vond ik zijn lezing. In het christendom is er vanouds afstand tussen overheid en kerk. De een mag niet over de ander heersen, hoewel daar natuurlijk veel strijd over was. Er is zelfs een norm vanuit Gods Woord: De overheid moet een dienende zijn, de burgers ten goede. Wat is veel dictatuur en despotisme, maar ook bestuursarrogantie alleen te bestrijden met dat simpele inzicht.