Ik ben in Canada. In Hamilton wel te verstaan. Vandaag is de dag van de bruiloft van Jentine Gootjes met Matt van Harsevoort. Jentine ken ik sinds haar geboorte in 1983, 6 maanden na de geboorte van Saskia, mijn jongste dochter. Allebei geboren in een ziekenhuis in Pusan, Zuid-Korea. We woonden daar in verband met het werk van echtgenoot en Jentines vader. Zij waren docent op een theologische opleiding in die stad.
Jentine en Saskia waren vriendinnen vanaf het moment dat ze oud genoeg waren om te lopen en praten. Al met al maar een jaar of 4 want toen vertrokken wij naar Nederland en de Gootjes familie een jaar daarna naar Canada. Lange jaren was ons contact uitsluitend via brieven tot wij in 2000 een maand of 5 in Hamilton gingen wonen. Echtgenoot verving zijn oud-collega op de opleiding waar hij les gaf in verband met een sabbatical. Toen is het contact weer opgebloeid. We merkten allemaal dat Korea een belangrijke plaats inneemt in onze gezamenlijke herinnering! Er is niemand met wie je die kunt delen dan met elkaar. Het voelt als familie wanneer je zo bezig bent. De “Weet je nog…?”-verhalen waren niet van de lucht. Samen kijken naar oude dia’s en de slappe lach krijgen over de ouderwetse kleding, al dat soort activiteiten deed de band weer verdiepen. Ook Sas, die mee was naar Canada, pikte haar vriendschap met Jentine weer op. Grappig was dat ze zoveel dezelfde interesses hadden vooral mode, en kleding.
Om een lang verhaal kort te maken: toen Jentine zou gaan trouwen begon het te kriebelen bij me: daar wil ik bij zijn. (Sas had ook niets liever gewild, maar ja, geld is always a problem…)
Vandaag is de grote dag. Om 7 uur was ik op om met 2 van haar broers te gaan helpen met het opzetten en inrichten van een party-tent die gisteren toch nog maar gehuurd was vanwege de slechte weersvoorspellingen. In iemands (gigantische) achtertuin werd het enorme ding door 2 professionals omhoog gehesen, en met dikke palen en touwen in de grond verankerd. Gehuurde tafels en stoelen erin (allemaal zeiknat geregend in de nacht). Tafelkleden, kaarsjes, een bar en alles leek direct een stuk vrolijker. Het is echter koud en het feest is ’s avonds…Ben benieuwd! Ik ga me optutten! Zit nu aan tafel te schrijven, met de kapster tegenover me. Wachtend op de bride die haar make-up doet in een salon ergens. Het is 12.30 uur en de kerkdienst begint om 15.00 uur. Haast? Welnee. Stress hier? Valt mee…..
