moederdag

Ik heb een heerlijke moederdag gehad! Ontbijt op bed van Kim (ik moest wel even zeggen dat het moederdag was…had net op de radio gehoord dat je het ook zelf mag aangeven als je het belangrijk vind.. ) Ik kreeg van Jes en Dos lieve oorbelletjes, van Suus een plantje en van Sas een SMSje. Luuk had me beloond de avond ervoor door te zeggen dat ik een ‘fantastische moeder’ ben. Wat wil een mens nog meer?
Niek en ik hebben samen uit de tuin geplukte bloemetjes-in-een-vaasje aan Jes gegeven omdat zij de liefste mamma is.

Niek zegt luid en duidelijk ‘pappa’, maar nog geen mamma of iets dat er op lijkt. En hij maakt een geluidje als een zeehondje als je hem optilt, gecombineerd met een dwingend uitgestrekt armpje dat de richting aangeeft waar hij heen wil. Knopje van de lamp, een favoriet! Aan, uit. En iedere keer dat hij de lamp aandoet en het licht ziet kijkt hij verheerlijkt en lacht hardop. Wat een blijdschap om simpele dingen. Heerlijk (soms) om 15 maanden te zijn!

Werkelijkheid en ideaal

Na 31 jaar toch nog onenigheid: waarom ziet hij mijn manier van aandacht zoeken niet? Ik wil contact met degene van wie ik hou, éven als vanouds, éven zoals het was, maar zijn (en mijn) schema zit er atijd tussen. En in zijn (en mijn) drukke bestaan wordt vrije tijd ook heilig: even schaatsen kijken, even het nieuws, even, vóór het slapen gaan, lezen. Ik begrijp het, maar heb soms zo’n behoefte aan spontaniteit, aan passie die het lezen en tv kijken te boven gaat, die niet gepland, geagendeerd en afgesproken is: morgen tussen 2 en 4 maken we tijd voor elkaar…

Dan lokt het verre en het landelijke. De boerderij in de VS of op het platteland in Nederland. De open haard die brandt, de honden die zich uitrekken en vredig bij het vuur gaan slapen, de verre roep van een dier in de nacht en wij, wij zien de avond voor ons uitstrekken. Muziek op de achtergrond, de luie stoelen naast elkaar, nog even de laatste ronde en dan is de avond er om samen door te brengen. Om te schrijven, om te luisteren, om lief te hebben.

Het heeft iets van de nieuwe aarde: vervuld, voldaan, verzadigd. Maar elkaar kunnen we dat onmogelijk blijvend geven, dat is een droom. Iemand Anders zal de volheid geven en wat nu soms nog zo pijnlijk leeg blijft vullen met wat Hij in overvloed heeft.

campagne start

foto’s van de startbijeenkomst gemeenteraadsverkiezingen CU-SGP in Den Haag

De kwaliteit van mijn scanner is niet geweldig…de foto’s waren al wat donker maar zelfs met photoshop krijg ik ze niet beter…Zal wel aan mijn gebrekkige vaardigheden met het programma liggen!

In ieder geval is de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen 2006 in Den Haag voor de ChristenUnie–SGP begonnen. Ik heb nu al 10 keer zoveel bewondering voor mensen die een spectaculaire campagne-opening voorbereiden! Dit was een super eenvoudige avond, maar wat een geregel!!

Rouvoet hield een steengoed verhaal over christelijke politiek, waar landelijke en plaatselijke politiek elkaar raken, bijvoorbeeld met de invoering van de WMO, Wet Maatschappelijke Ondersteuning. De AWBZ wordt opgeheven en het geld daarvan zal worden overgeheveld naar de lokale overheid. Meer dan ooit sinds de jaren ’60 zal er een beroep worden gedaan op de onmiddellijke omgeving van iemand die zorg nodig heeft. Niet automatisch krijgt iemand meer thuiszorg, enzovoort. Er ligt dus een steeds wezenlijker taak voor de kerken. Christelijke politiek kan daarin sturen.

(stukje van een) mooi gedicht

Een vriendin stuurde dit (gedeelte van een gedicht) na lezing mijn blog over Minoes. Ik heb op Google naar de rest van het gedicht gezocht maar niet gevonden

Out of proportion? Why, almost certainly.
You and I, darling, knew no better
Than to feel worse for it. As one feels worse
When a tree is cut down, an earring lost,
A week-end ended, a child at nurse
Weaned. Which are also out of proportion.

………………………

So this is an epitaph, not for a calamitous
Loss but for loss; this was a person
In a small way who had touched our lives
With a whisk of delight, like a snatch of a tune
From which one whole day’s mood derives.
For you and me, darling, this is an epitaph.
Louis MacNeice
(1907-1963)

morgen is het weer ‘keep the faith’

Morgenavond de derde Dudok avond van KeeptheFaith! Eimert van Middelkoop komt spreken over christen-zijn aan het politiek front. Heeft christelijk geloof relevantie voor de samenleving? Zijn we niet te bescheiden in onze opstelling? En hoe zo scheiding van staat en religie (men zegt dan kerk maar bedoelt religie)? Welke religie is meer fundamentalistisch dan die van het relativisme? Alles mag behalve dat je nog in de waarheid gelooft. Die bestaat niet, behalve dan die waarheid dat er geen is…Het is zo naief (op z’n minst) te menen dat geloof subjectief en ongeloof neutraal/objectief is…

Ik hoop dat er een aardig groepje mensen zal zijn. Helaas voor degenen die hopen op live muziek…drie bands hebben afgebeld uiteindelijk. Nu hebben we een verrassing in petto, weliswaar niet live maar wel een bijna-primeur voor velen.

Ik droom van een Keep the Faith met een groter werkverband, waarbij behalve denkers, ook kunstenaars, creatievelingen en musici betrokken zijn. Uitstralen dat het christelijk geloof een totaalvisie is en al mooie dingen uitwerkt in dit leven. Bijvoorbeeld in de zorg en betrokkenheid op zwakkeren en wie niet in aanzien staan. Een soort voorportaal van wat ons te wachten staat op de nieuwe aarde aan diepte en schoonheid en heelheid. Daar hoort dus bij een ruimte waarover vrij te beschikken is, uiteraard geld = sponsors en bovenal enthousiaste, door de Geest bevlogen, mensen.

Aquisitie van sponsors is de banale eerst stap naar de verwezenlijking van mijn droom. Ieder die zich aangesproken voelt: reageer