Normaal koop ik eens in de zoveel tijd een straatkrant. Het liefst bij m’n vaste man, voor de AH in Belgisch Park, Scheveningen. Z’n voorganger was min of meer geadopteerd door de rijke klanten van die AH. Het was een Joegoslaaf en er was een actie op touw gezet om hem met een aardige som geld terug te laten keren naar z’n familie. Daar wilde hij een winkeltje beginnen. Goeie actie.
Maar nu staat er een andere Oosteuropeaan. Z’n neef? Weet ik niet. Maar voor m’n idee heeft hij minder band met de AH-bevolking.
Ik heb inmiddels wel geleerd dat het niet goed is om alleen geld te geven en geen krant mee te nemen. Want hoe minder kranten er worden verkocht, hoe minder de opbrengsten en hoe groter de kans dat men moet stoppen met het publiceren van de krant. Beter 2 kranten kopen en bij de huisarts of zo in de wachtkamer leggen dan alleen geld geven.
Maar goed. De laatste Haagse straatkrant is wel de meest tragische die ik ooit gelezen heb. De krant is altijd als zodanig heel leesbaar, goeie interviews, recepten, alle gratis uitgaansmogelijkheden in de stad, gedichten enz. enz. Je krijgt een goed beeld van het leven van dakloze mensen die proberen hun hoofd boven water te houden, met of zonder drugs.
De meest recente Straatnieuws is een prostitutieSpecial: ‘Seks bij de supermarkt’. Waar doen de tippelaarsters het, nu de meeste tippelzones gesloten zijn door de grote gemeenten. Wie zijn het? Hoe leven ze? Zelfs een uitgebreid interview met een gigolo, een mannelijke prostituee. Nou, dacht ik, deze leg ik maar niet bij de tandarts..
Wat valt me het meest op? Dat de geinterviewden allemaal verslaafd zijn of zijn geweest. Is hier sprake van vrijwillige prostitutie? Leve de lol? Niet dus, al wordt er erg luchtig over gedaan. Door de verslaving, die tot schulden leidt, die weer tot dakloosheid leidt, en die weer tot nog meer ellende en honger, besluiten deze vrouwen (en sommige mannen) dat de enige oplossing die nog rest de prostitutie is. Citaat is van een mannelijke prostitué.
"Ik prostitueer me al sinds m’n zestiende…Ik kwam uit een Limburgs gezin met 17 kinderen. Van jongs aan ben ik gedumpt. Ik kwam in internaten terecht maar liep steeds weg. Op een gegeven moment stond ik op CS Amsterdam, met een lege maag. Toen was de keuze snel gemaakt ik besloot m’n lichaam aan te bieden aan de eerste de beste die ervoor wilde betalen."
Volgt een lang verhaal over psychiatrische problemen en sociale ellende.
Schokkend om te lezen, ook al is het geen nieuws voor me. Maar het geeft me een gevoel van woede dat we in een samenleving wonen die dit soort dingen laat gebeuren. Slechte gezinsomstandigheden, onevenwichtige opvoeding, uitbuiting, verwaarlozing en ga zo maar door. Dat is een gevolg van de zonde en het kwaad in de mensen. Maar ipv dat te onderkennen en mensen voor zover mogelijk tegen zichzelf te beschermen leven we nog steeds onder de terreur van libertijnen als Rutte en Pechtold enz. Die willen ons nog steeds doen geloven dat mensen laten voortmodderen in hun zelfgekozen ellende echte vrijheid en autonomie is, het hoogste goed op aarde.
Wat ik dan zo mogelijk nog triester vind is, dat een (christelijke) politiek die visie heeft en wil voorkomen dat mensen zo terecht komen en waar mogelijk mensen de kans wil bieden uit die hel te stappen, ‘betuttelend’ wordt genoemd. Volgens mij worden er twee dingen door elkaar gehaald: liefde durft op te komen voor mensen die zichzelf kapot dreigen te maken en durft ook te benoemen wat goed en kwaad is. Zo help je mensen ontsnappen aan hun gevangenis van verslaving en een mensonwaardig bestaan bijv. als hoer. Vrijheid die mensen laat doen wat ze maar willen, tot elke prijs, is ten diepste onverschilligheid. Vrijheid als zodanig bestaat niet. Vrijheid ergens van, ziekte, overheersing, drukke baan, krijg je om iets te doen met die vrijheid.
Als christen zeg ik, ik moet bevrijd worden van m’n zelfgerichtheid en overwaardering van m’n eigen kunnen voor ik Jezus kan volgen. Ik moet bevrijd worden van de idee dat ik zelf kan bepalen wat ik moet doen om een goed leven te leiden. Ik moet zelfs bevrijd worden van de hardnekkige gedachte dat ik zelf het beste kan bepalen wat de definitie van goed en gelukkig is.
Dat is zo vreselijk aan de uitspraak: nou ja, als zij er gelukkig mee zijn, wie ben ik..enz.
Als mensen er uitzien zoals die heroine hoertjes kan niemand beweren dat dat een vorm van geluk is. Het is van de gezichten af te scheppen dat hier geleden wordt. Natuurlijk zijn ze ook zelf verantwoordelijk, maar het punt is dat deze mensen hulp nodig hebben en niet pas als ze dat zelf willen. We worden allemaal gedwongen (terecht) om een veiligheidsgordel te dragen, waarom mogen we dan deze vrouwen en mannen niet gedwongen af laten kicken én hen een betere levensmogelijkheid aanbieden? Met sanctie?
Ik krijg toch ook een boete als ik m’n gordel niet draag?
Verder vind ik het uitstekend om ook de hoerenloper aan te pakken! Mannen die profiteren van de ellende van een ander om hun gerief te halen. Walgelijk! Want behalve de verslaafde hoertjes heb je ook de buitenlandse vrouwen, illegaal, of onder valse voorwendselen hierheen gehaald. Meer dan 80% van de vrouwen in de prostitutie zit daar onvrijwillig. De Haven in Den Haag werkt al jaren onder deze vrouwen. Fantastisch werk.
Vind-ik-leuk Aan het laden...
