Voor Tristan

Het dode kindje slaapt,
geborgen in zijn biezen mand.

Ik kus het ijzig hoofdje
maar wakker wordt hij niet

Dan fluister ik, (wie weet?)
jongetje, sta op!

Maar niets of niemand
wekt hem uit die slaap
dan wie zelf gestorven
is en leeft en nooit,
nooit slaapt of sluimert.

Het dode kindje slaapt


Ontdek meer van PARELPAD

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Onbekend's avatar

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier.

Eén gedachte over “Voor Tristan”

Ik stel jullie reacties enorm op prijs!