Waterpukkels

Kris heeft de waterpokken. Hij noemt ze zelf waterpukkels. Kris is 3 jaar en 9 maanden en kan niet wachten tot hij vier is en naar school mag. Ik mag de creche geen school noemen want dan kijkt hij me verbolgen aan en zegt dat hij nog geen geen vier is en nog niet op school zit. Hoor, oma. Maar klaar voor school is hij wel. Zijn zinnen worden steeds gecompliceerder met ‘geweest, gehad en zouden en was geworden’ constructies. Hij zegt niet langer ‘lullie’ helaas wanneer hij het over opa en oma heeft.

Vandaag paste ik op en omdat hij verhoging had was hij een beetje hyper en kletste me de oren van het hoofd. Slapen zat er helemaal niet in. Wie weet dommelt hij wat in als ik een verhaaltje vertel, dacht ik slim te zijn. Samen op de bank, onder een dekentje en vertellen over de walvis. Doodstil ligt hij naast me. ‘Nog een’, commandeert hij na het happy end van verhaal nr. 1. Nog altijd hopend op een wegsluimerend jongentje, zet ik in op nr. 2, de tijger.

Na het hele oerwoud afgestruind te hebben ligt er een klaarwakker jongentje naast me, ben ik schor en moe van het vertellen en komt mamma thuis met een Bas Lightyear pyjama van Toystory. Kris vliegt vervolgens door de kamer, verkleed als Bas met een muts op zijn hoofd.

Vroeger gingen kinderen nog op bed liggen als ze ziek waren..:)

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier. Toon alle berichten van Margreet