ziek en Simon Vinkenoog

M’n laatste blog heette ‘we maken niet zoveel mee’. Daar is weinig in veranderd. Krap een week aan het werk en ik lig met hoge koorts in de lappenmand. Uiterst nare ziekte die zo heerlijk vaag ‘virale infectie’ wordt genoemd, ofwel griep.

Nee, niet de Mexicaanse.De huisarts heeft overleg gehad met deGGD. Ik hoestte niet (dat had ik echt niet overleefd) en dus bleefalleen de ‘virale infectie’ over. Voor het eerst de griepprik en prompteen virale infectie….Alles deed pijn wat ik aan lichaam bezit. Alle geneugten van het leven staan me tegen en na 3 dagen ben ik sjagrijnig. Is meestal een teken van genezing. Nieuwe huid jeukt ook altijd.

Simon Vinkenoog is begraven zag ik zo net op internet. Het was een flamboyante begrafenis, volgens het nieuws. Op de wijs van ‘lang zal ze leven’ werd er gezongen ‘nooit zal hij dood zijn’. Dat is ergens natuurlijk een beetje onzin en een ontkenning van de werkelijkheid, maar ik dacht dat het misschien wel een moderne versie zou kunnen worden van wat Jezus zegt: Wie in mij is zal leven, ook al is hij gestorven. Ik wens Simon toe dat hij is opgenomen in Jezus armen.

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier. Toon alle berichten van Margreet