burenoverlast

Vandaag voor het eerst de politie gebeld omdat ik het zat was in de tuin te zitten en de rap aan te horen van de een van de 10 buren naast ons. Het buurhuis is een kamerverhuurbedrijf en er wonen minstens 10 mensen. Tot nu toe, bijna 5 jaar, hebben we er redelijke buren aan gehad. Er woonden veel hotelschoolstudenten die veel weg waren en af en toe een feestje hadden, nou ja, moet kunnen.

Maar er wonen nu totaal andere mensen. Met voor mij onbekende bezigheden. Veel thuis, veel buiten en met veel muziek. Een paar oudere mannen, Turks en Antiliaans. Eén werkt, de anderen zijn altijd thuis en zitten in de voortuin thee te drinken. Heeft wel iets gezelligs. Maar dan een heel aantal anderen die,tja, wat doen ze? De jongen van wie wij het meeste last hebben is vrij jong, als je hem spreekt heel rustig, maar niet voor reden vatbaar waar het muziek afspelen betreft. Hij heeft een voorkeur voor rap waarin zoveel mogelijk de woorden ‘fuck’ en ‘bitch’ voorkomen. Hij speelt die muziek dan het liefst met z’n ramen wijdopen en zo hard dat ik niets meer kan doen behalve meeluisteren. En dat wil ik niet!! Hele gesprekken hebben we gehad. Maar hij vindt dat hij moet kunnen leven op zijn manier en dat wij niet moeten zeuren. Punt. Nou vanmorgen dacht ik, je kunt me wat, ik ga de politie vragen of ik nu zeur of dat hij onredelijk is.

Ze zijn gekomen en hebben met hem gepraat. En met ons natuurlijk. Inmiddels had de buurjongen, na een klacht van ons eerder, de rap al veranderd naar muziek (even hard)waarvan hij waarschijnlijk dacht: dat vinden die oudjes wel mooi (zijn concessie?). Dus de politie kwam ons ook vertellen dat er van beide kanten natuurlijk compromissen moeten zijn. Hè, hè, dat snap ik ook. Maar als je ondertussen ook nog de muziek moet verstouwen van de buurman onder, die naar de winkel is en gewoon z’n muziek aanlaat, ook weer met ramen open, wordt het discogehalte van mijn tuin wel erg hoog hoor….

Pfffff, lekker rustig zondagje.

Is het nu een slecht getuigenis als christen om zoiets te doen?

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier. Toon alle berichten van Margreet