Nicholas

Niekje, zo noem ik hem steeds in m’n gedachten…Hoe lang zal ik dat volhouden? Tot hij op z’n vijftiende mij wanhopig toeschreeuwt dat hij nu toch eindelijk geen kind meer is…?

Niek groeit als kool! Zijn wangen worden almaar boller, terwijl die van mamma al magerder worden. Hij drinkt en drinkt maar en is, denk ik, sinds z’n geboorte al 3 pond gegroeid en meer dan 5 cm in lengte toegenomen. Dat is hetzelfde als wanneer ik in 6 weken 35 kilo of zo zou aankomen. Ik hou het bewust een beetje vaag, dat snappen jullie, want mijn gewicht is geen publieke zaak…

Al dat groeien maakt Niek de ene dag zeer slaperig, dan ligt hij als een engel(aar)tje in wieg of maxi-cosy en de andere dag onrustig en een beetje huilerig. Geen peil op te trekken. Hij slaapt eigenlijk graag op z’n buik, het liefst nog op die van iemand anders! En hoe verleidelijk vind ik het om zo’n warm pakketje uren lekker bij me te houden. Gelukkig is mamma niet streng. Hij hoeft niet in z’n bedje te slapen, overdag zeker niet. Morgen ga ik naar ze toe.

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, tuinieren, tegenwoordig vooral inheems en biologisch. Verder mijn kleinkinderen, die niet meer zo klein zijn, mijn Nederlandse, Amerikaanse en Franse familie, kortom te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier. Toon alle berichten van Margreet